Terapia integracji sensorycznej

Terapia integracji sensorycznej jest nazywana „naukową zabawą”. Podczas zajęć dziecko korzysta z różnych sprzętów podwieszanych, takich jak: huśtawki oraz hamaki, a także naziemnych typu: równoważnia, beczka czy deskorolka. Zadaniem terapii nie jest nauka konkretnych umiejętności (tj.: czytanie, pisanie, jazda na rowerze), lecz poprawa integracji pomiędzy zmysłami w układzie nerwowym, ponieważ jest to baza do rozwoju tych zdolności. Poprzez zastosowanie odpowiednich technik, terapeuta eliminuje, wyhamowuje lub ogranicza niepożądane bodźce obecne przy nadwrażliwościach sensorycznych lub dostarcza silne bodźce, co jest konieczne przy podwrażliwościach systemów sensorycznych.

W pracy tą metodą terapeuta stymuluje zmysły dziecka oraz usprawnia takie sfery jak: motoryka mała, motoryka duża, koordynacja wzrokowo-ruchowo-słuchowa.

Kuchnia sensoryczna

Kuchnia sensoryczna jest pełna zapachów, kolorów i smaków. Kuchnia to królestwo zmysłów a integracja sensoryczna to nic innego jak prawidłowe przetwarzanie i reagowanie na bodźce zmysłowe.
Dobrze funkcjonująca integracja sensoryczna jest podstawą prawidłowego rozwoju dziecka.